تریگر (Trigger) در لغت به معنای ماشه است. در دنیای بازارهای مالی، تجارت شامل تعداد بی شماری از استراتژی ها و تکنیک ها است. یکی از این مفاهیم ضروری، تریگر یا محرک است که نقش مهمی در تعیین اجرای معاملات ایفا می کند. تریگرها به عنوان شرایط از پیش تعریف شده ای عمل می کنند که در صورت برآورده شدن، شروع خودکار معامله را تحریک می کنند. هدف این مقاله روشن کردن عوامل محرک یا تریگر در معاملات، اهمیت آنها و تأثیر آنها بر روند معاملات است.
معرفی Trigger
در دنیای پرشتاب معاملات، که در آن تصمیم‌گیری‌های چند ثانیه‌ای می‌توانند تفاوت قابل‌توجهی ایجاد کنند، معامله‌گران اغلب برای خودکار کردن استراتژی‌های معاملاتی خود به محرک‌ها متکی هستند. با استفاده از تریگرها، معامله‌گران می‌توانند شرایط خاصی را تعریف کنند که در صورت تحقق، بدون نیاز به مداخله دستی، معاملات را به‌طور خودکار انجام دهند. این مقاله به بررسی مفهوم تریگرها در معاملات می پردازد و بینش هایی را در مورد عملکرد، مزایا و معایب احتمالی آنها ارائه می دهد.
تریگر در معاملات چیست؟
تریگر در معاملات به یک شرط از پیش تعریف شده یا مجموعه ای از شرایط اشاره دارد که در صورت برآورده شدن، اجرای معامله را آغاز می کند. تریگرها معمولاً با استفاده از الگوریتم‌های رایانه‌ای یا نرم‌افزار معاملاتی تخصصی پیاده‌سازی می‌شوند. آنها به عنوان یک کاتالیزور برای اجرای تجارت عمل می کنند و به معامله گران اجازه می دهند تا از فرصت های بازار بدون نظارت مداوم استفاده کنند.
انواع محرک های معاملاتی
1. محرک های قیمت: این محرک ها بر اساس سطوح قیمتی خاص هستند. معامله گران شرایطی را برای خرید یا فروش یک ابزار مالی زمانی تعیین می کنند که قیمت آن به یک سطح از پیش تعیین شده برسد. به عنوان مثال، یک معامله گر ممکن است زمانی که سهام به 50 دلار در هر سهم می رسد، ماشه ای را برای خرید سهام تنظیم کند.
2. شاخص های فنی: شاخص های فنی محاسبات ریاضی هستند که بر روی داده های قیمت و حجم اعمال می شوند تا الگوها و روندها را شناسایی کنند. محرک ها را می توان بر اساس رسیدن این شاخص ها به آستانه های خاص تنظیم کرد. به عنوان مثال، یک معامله گر ممکن است از یک تریگر استفاده کند که زمانی که شاخص قدرت نسبی (RSI) از بالای 70 عبور می کند، معامله را آغاز می کند، که نشان دهنده شرایط خرید بیش از حد است.
3. شاخص های بنیادی: محرک های بنیادی به عوامل تحلیل بنیادی، مانند داده های اقتصادی، گزارش های درآمد، یا رویدادهای خبری متکی هستند. معامله‌گران می‌توانند بر اساس انتشار شاخص‌های اقتصادی خاص یا اعلامیه‌های خبری مهمی که ممکن است بر بازار تأثیر بگذارد، محرک‌هایی را برای انجام معاملات تنظیم کنند.
4. محرک های حجمی: محرک های حجمی بر اساس حجم معاملات هستند که نشان دهنده تعداد سهام یا قراردادهای معامله شده در یک دوره معین است. هنگامی که حجم از یک آستانه خاص فراتر رفت، می توان تریگرها را برای اجرای معاملات تنظیم کرد که نشان دهنده افزایش فعالیت یا نقدینگی بازار است.
5. محرک های مبتنی بر زمان: تریگرها را نیز می توان بر اساس بازه های زمانی خاص تنظیم کرد. به عنوان مثال، یک معامله گر ممکن است یک ماشه برای انجام معاملات در بازار باز یا بسته، یا در طول جلسات معاملاتی خاص، با بهره گیری از تغییرات قیمت پیش بینی شده در آن زمان ها، تنظیم کند.
اینها تنها چند نمونه از انواع محرک های معاملاتی است که توسط معامله گران برای خودکارسازی استراتژی های معاملاتی خود استفاده می شود. هر نوع هدف متفاوتی را دنبال می کند و می تواند با توجه به ترجیحات تجاری فردی و شرایط بازار سفارشی شود.
محرک ها چگونه کار می کنند
تریگرها بر اساس مجموعه ای از قوانین و شرایط از پیش تعریف شده که توسط معامله گر تعیین شده است، عمل می کنند. این قوانین می‌تواند شامل سطوح قیمتی خاص، شاخص‌های فنی رسیدن به آستانه‌های خاص یا رویدادهای خبری باشد که فعالیت‌های معاملاتی را آغاز می‌کنند. زمانی که شرایط بازار با معیارهای آغازگر همسو می شود، یک معامله خودکار انجام می شود، یا خرید یا فروش یک ابزار مالی.
مزایای استفاده از محرک ها در معاملات
1. اجرای سریع تر تجارت: تریگرها با خودکار کردن فرآیند، اجرای سریع تر تجارت را فعال می کنند. پس از برآورده شدن شرایط از پیش تعریف شده، معاملات به صورت خودکار انجام می شود و نیاز به مداخله دستی را از بین می برد. این به معامله‌گران کمک می‌کند تا فوراً از فرصت‌های بازار سرمایه‌گذاری کنند، به‌ویژه در بازارهایی با سرعت بالا که در آن تصمیم‌گیری‌های چند ثانیه اهمیت دارد.
2. حذف تعصب عاطفی: احساسات می توانند به طور قابل توجهی بر تصمیمات معاملاتی تأثیر بگذارند. با استفاده از محرک ها، معامله گران می توانند سوگیری های احساسی را از استراتژی های معاملاتی خود حذف کنند. تریگرها صرفاً بر اساس شرایط از پیش تعریف شده عمل می کنند و تضمین می کنند که معاملات به طور ثابت و عینی بدون تأثیر ترس، طمع یا سایر احساسات انجام می شوند.
3. تجارت منضبط: محرک ها با اجرای استراتژی های از پیش تعریف شده، تجارت منظم را ترویج می کنند. معامله گران می توانند معیارهای خاصی را برای اجرای تجارت تعیین کنند، مانند نقاط ورود و خروج، اهداف سود و سطوح توقف ضرر. تریگر ها اطمینان حاصل می کنند که معاملات به این استراتژی ها پایبند هستند، و به معامله گران کمک می کند نظم و انضباط را حفظ کنند و از تصمیمات تجاری تکانشی یا غیرمنطقی اجتناب کنند.
4. افزایش بهره وری: اتوماسیون از طریق محرک ها، کارایی معاملات را افزایش می دهد. معامله گران می توانند چندین ابزار یا بازار را به طور همزمان زیر نظر داشته باشند، زیرا در صورت برآورده شدن شرایط، تریگرها به طور خودکار معاملات را اجرا می کنند. این امر نیاز به نظارت و اجرای دستی ثابت را از بین می برد و زمان را برای سایر کارهای تحقیق و تحلیل آزاد می کند.
5. کاهش فرصت های از دست رفته: محرک ها به کاهش خطر از دست دادن فرصت های معاملاتی کمک می کنند. معامله گران با تنظیم محرک ها بر اساس معیارهای خاص می توانند اطمینان حاصل کنند که معاملات حتی زمانی که به طور فعال بازارها را نظارت نمی کنند، انجام می شود. این امر به ویژه برای معامله گرانی که نمی توانند همیشه توجه خود را به بازارها اختصاص دهند مفید است.
6. مدیریت ریسک دقیق: محرک ها به معامله گران اجازه می دهند تا استراتژی های مدیریت ریسک دقیقی را اجرا کنند. سفارشات توقف ضرر می توانند به طور خودکار بر اساس سطوح از پیش تعیین شده فعال شوند و به محدود کردن ضررهای احتمالی کمک کنند. به طور مشابه، محرک‌های سودگیری را می‌توان طوری تنظیم کرد که در صورت رسیدن به اهداف سود خاص، سود را قفل کنند.
به طور کلی، استفاده از محرک ها در معاملات مزایای متعددی از جمله اجرای سریع تر معامله، حذف سوگیری احساسی، تجارت منظم، افزایش کارایی، کاهش فرصت های از دست رفته و مدیریت دقیق ریسک را ارائه می دهد. با استفاده از قدرت اتوماسیون، معامله گران می توانند استراتژی های معاملاتی خود را بهینه کنند و عملکرد کلی معاملات خود را بهبود بخشند.
کاربردهای رایج محرک ها
1. راهبردهای ورود و خروج: ماشه ها اغلب برای تعیین نقاط ورود و خروج برای معاملات استفاده می شوند. معامله گران می توانند محرک ها را بر اساس سطوح قیمت خاص، شاخص های فنی یا ترکیبی از عوامل تعیین کنند. هنگامی که شرایط مشخص شده توسط تریگرها برآورده می شود، معاملات به صورت خودکار اجرا می شوند و معامله گران را قادر می سازد تا بدون نظارت دائمی وارد یا خارج شوند.
2. دستورات توقف ضرر و برداشت سود: محرک ها در اجرای استراتژی های مدیریت ریسک موثر هستند. معامله‌گران می‌توانند محرک‌هایی را برای اجرای خودکار دستورات توقف ضرر زمانی که قیمت به سطح از پیش تعیین‌شده‌ای رسید، تنظیم کنند و ضررهای احتمالی را محدود کنند. به طور مشابه، محرک های سود بردن را می توان برای تضمین سود با فروش خودکار یک موقعیت زمانی که به یک هدف سود مشخص رسید، استفاده کرد.
3. استراتژی های شکست و شکست: معمولاً از تریگرها در استراتژی های معاملات شکست و شکست استفاده می شود. معامله گران زمانی که قیمت از سطح مقاومت قابل توجهی شکسته می شود، محرک هایی برای خرید تعیین می کنند یا زمانی که به زیر سطح حمایت کلیدی می رسد، اقدام به فروش می کنند. این محرک‌ها به معامله‌گران اجازه می‌دهند تا روند معکوس‌های احتمالی یا الگوهای ادامه را ثبت کنند.
4. سیگنال های شاخص فنی: ماشه ها را می توان همراه با اندیکاتورهای فنی برای تولید سیگنال های تجاری مورد استفاده قرار داد. به عنوان مثال، زمانی که شاخص واگرایی میانگین متحرک (MACD) از خط سیگنال خود عبور می کند، یک معامله گر ممکن است یک ماشه را برای خرید یک سهام تنظیم کند. تریگرها به اجرای خودکار معاملات بر اساس این سیگنال های اندیکاتور کمک می کنند.
5. تجارت مبتنی بر اخبار: می توان از محرک‌ها برای پاسخ به رویدادهای خبری یا انتشارات اقتصادی که بر بازارهای مالی تأثیر می گذارد، استفاده کرد. معامله‌گران می‌توانند در صورت برآورده شدن شرایط خاص مرتبط با اخبار، محرک‌هایی را برای اجرای خودکار معاملات تنظیم کنند. به عنوان مثال، اگر یک شاخص اقتصادی خاص به طور قابل توجهی از انتظارات بازار انحراف داشته باشد، می توان یک محرک برای فروش یک جفت ارز تنظیم کرد.
6. استراتژی های مبتنی بر نوسان: محرک ها نقش مهمی در استراتژی های معاملاتی مبتنی بر نوسان دارند. معامله‌گران می‌توانند محرک‌هایی را تنظیم کنند که زمانی که نوسانات از یک آستانه خاص فراتر رفت، معاملات را آغاز می‌کنند که نشان‌دهنده فرصت‌های بالقوه بازار است. این محرک‌ها به معامله‌گران اجازه می‌دهد تا در دوره‌های افزایش نوسانات بازار، بر روی حرکات قیمت سرمایه‌گذاری کنند.
7. استراتژی‌های برگشت ریسک: عوامل محرک را می‌توان در استراتژی‌های معکوس ریسک، که شامل خرید و فروش همزمان گزینه‌ها برای کاهش ریسک است، به کار برد. ماشه‌ها برای اجرای معاملات در مواقعی که شرایط خاصی وجود دارد، مانند تغییرات قیمت یا تغییر در نوسانات اختیار، استفاده می‌شوند.
اینها تنها چند نمونه از کاربردهای رایج تریگرها در معاملات هستند. تریگرها اتوماسیون و دقت را در اجرای استراتژی‌های معاملاتی مختلف به معامله‌گران می‌دهند و آنها را قادر می‌سازد تا از فرصت‌های بازار سرمایه‌گذاری کنند و ریسک‌ها را به طور مؤثرتری مدیریت کنند.
بهترین روش ها برای اجرای محرک ها
هنگام اجرای محرک ها در معاملات، رعایت بهترین شیوه ها برای اطمینان از اثربخشی و قابلیت اطمینان آنها ضروری است. معامله گران باید محرک های خود را با استفاده از داده های تاریخی به طور کامل آزمایش کنند تا عملکرد خود را تأیید کنند. نظارت منظم و تنظیم شرایط ماشه نیز برای انطباق با پویایی بازار در حال تغییر توصیه می شود. علاوه بر این، معامله‌گران باید درک روشنی از ریسک‌های مرتبط با معاملات خودکار داشته باشند و استراتژی‌های مدیریت ریسک مناسب داشته باشند.
خطرات و محدودیت های بالقوه
در حالی که محرک ها مزایای متعددی را ارائه می دهند، بسیار مهم است که از خطرات و محدودیت های بالقوه آنها آگاه باشید. نوسانات ناگهانی بازار یا اشکالات فنی می تواند منجر به محرک های کاذب یا معاملات ناخواسته شود. علاوه بر این، اتکای بیش از حد به محرک‌ها بدون نظارت انسان می‌تواند منجر به از دست رفتن فرصت‌ها یا عدم انطباق با شرایط بازار شود. معامله گران باید احتیاط کنند و به طور منظم تنظیمات ماشه خود را برای اطمینان از عملکرد بهینه بررسی کنند.
معایب استفاده از تریگرها در معاملات
1. محرک های کاذب: محرک ها بر اساس شرایط از پیش تعریف شده عمل می کنند و خطر محرک های کاذب وجود دارد. نوسانات ناگهانی بازار، اشکالات فنی یا ناسازگاری داده ها می تواند منجر به فعال شدن نادرست محرک ها شود که منجر به معاملات ناخواسته می شود. معامله گران باید محتاط باشند و به طور منظم تنظیمات ماشه خود را کنترل کنند تا وقوع محرک های نادرست را به حداقل برسانند.
2. انطباق پذیری محدود: محرک ها معاملات را بر اساس شرایط از پیش تعریف شده انجام می دهند، که ممکن است به دلیل تغییر سریع پویایی بازار نباشد. شرایط بازار می‌تواند به سرعت تغییر کند و محرک‌های از پیش تعریف‌شده را بی‌اثر کند یا به فرصت‌های از دست رفته منجر شود. معامله گران باید اطمینان حاصل کنند که محرک های آنها انعطاف پذیر و سازگار با شرایط متغیر بازار هستند.
3. تکیه بر داده های تاریخی: محرک ها اغلب با استفاده از داده های تاریخی ایجاد و آزمایش می شوند. در حالی که داده‌های تاریخی می‌توانند بینش‌هایی ارائه دهند، اما ممکن است شرایط بازار آینده را به درستی منعکس نکنند. معامله گران باید آگاه باشند که عملکرد گذشته نتایج آتی را تضمین نمی کند و به طور منظم عملکرد محرک های خود را در شرایط واقعی بازار ارزیابی می کنند.
4. اتکای بیش از حد به اتوماسیون: تنها اتکا به محرک ها برای تصمیمات معاملاتی بدون نظارت انسان می تواند مخاطره آمیز باشد. محرک ها توانایی تجزیه و تحلیل سناریوهای پیچیده بازار، تفسیر رویدادهای خبری یا قضاوت ذهنی را ندارند. مداخله و صلاحدید انسانی هنوز برای ارزیابی شرایط کلی بازار و تنظیم استراتژی‌های معاملاتی بر این اساس حیاتی است.
5. وابستگی‌های فنی: محرک‌ها به زیرساخت‌های فنی از جمله پلتفرم‌های معاملاتی، اتصال به اینترنت و فیدهای داده بستگی دارند. خرابی‌ها یا اختلالات فنی می‌توانند از عملکرد صحیح محرک‌ها جلوگیری کنند و منجر به معاملات از دست رفته یا اجرای نادرست شوند. معامله گران باید برنامه های اضطراری را برای کاهش تأثیر خرابی های فنی داشته باشند.
6. پیچیدگی و الزامات برنامه نویسی: اجرای محرک ها ممکن است به دانش برنامه نویسی یا کمک نرم افزار تخصصی نیاز داشته باشد. توسعه و حفظ الگوریتم‌های راه‌انداز پیچیده می‌تواند برای معامله‌گران بدون مهارت برنامه‌نویسی زمان‌بر و چالش‌برانگیز باشد. علاوه بر این، خطاهای برنامه‌نویسی یا کدگذاری نادرست می‌تواند منجر به عواقب ناخواسته یا نقص سیستم شود.
7. قطع ارتباط عاطفی: در حالی که حذف سوگیری عاطفی یک مزیت محرک است، همچنین می تواند منجر به قطع ارتباط با احساسات و شهود بازار شود. معامله‌گران ممکن است نشانه‌های ظریف بازار را نادیده بگیرند یا زمانی که صرفاً بر محرک‌های خودکار تکیه می‌کنند نتوانند با شرایط متغیر بازار سازگار شوند. متعادل کردن اتوماسیون با قضاوت انسان برای نتایج بهینه معاملات بسیار مهم است.
برای معامله گران مهم است که این معایب بالقوه را در نظر بگیرند و هنگام استفاده از محرک ها در معاملات، اقدامات احتیاطی لازم را انجام دهند. نظارت، ارزیابی، و تنظیمات منظم برای اطمینان از اثربخشی و قابلیت اطمینان محرک ها در محیط های بازار پویا ضروری است.
نقش اتوماسیون در تجارت آغاز شده
اتوماسیون نقشی حیاتی در معاملات محرک دارد. معامله گران با استفاده از نرم افزارها و الگوریتم های پیشرفته معاملاتی می توانند به انجام معاملات با سرعت بالا و دقیق دست پیدا کنند. سیستم های خودکار می توانند به طور مداوم شرایط بازار را کنترل کنند، معاملات را به سرعت انجام دهند و ریسک را با دقت مدیریت کنند. با این حال، ایجاد تعادل بین اتوماسیون و مداخله انسانی برای حفظ کنترل و سازگاری مهم است.
نمونه های واقعی از تجارت آغاز شده
1. استراتژی شکست: یک معامله گر زمانی که قیمت سهام از سطح مقاومت قابل توجهی می شکند، محرکی را برای خرید سهام تعیین می کند. هنگامی که شرط ماشه برآورده شد، معامله به طور خودکار اجرا می شود. هدف این استراتژی جذب حرکت صعودی بالقوه با خارج شدن قیمت سهام از محدوده معاملاتی است.
2. متقاطع میانگین متحرک: یک معامله گر از تریگرها بر اساس میانگین متقاطع ها استفاده می کند. به عنوان مثال، زمانی که میانگین متحرک کوتاه مدت آن (مثلاً میانگین متحرک 50 روزه) از میانگین متحرک بلندمدت آن (مثلاً میانگین متحرک 200 روزه) عبور کند، ممکن است محرکی برای خرید سهام تعیین کنند. این ماشه می تواند نشان دهنده یک معکوس بالقوه روند صعودی باشد که باعث اجرای خودکار تجارت می شود.
3. تجارت مبتنی بر خبر: می توان از محرک ها برای واکنش به رویدادهای خبری خاص استفاده کرد. به عنوان مثال، اگر یک گزارش اقتصادی انحراف قابل توجهی از انتظارات بازار را نشان دهد، یک معامله گر برای فروش یک جفت ارز محرک تعیین می کند. این ماشه به معامله‌گر کمک می‌کند تا از نوسانات قیمت‌های نوسانات ناشی از انتشار اخبار غیرمنتظره استفاده کند.
4. فرار از نوسانات: معامله گران می توانند از محرک ها برای شناسایی و سرمایه گذاری در شرایط بازار با نوسان بالا استفاده کنند. هنگامی که نوسانات آن، که با شاخص هایی مانند میانگین محدوده واقعی (ATR) اندازه گیری می شود، از یک آستانه مشخص فراتر رود، ممکن است یک ماشه برای خرید سهام تنظیم شود. هدف این ماشه گرفتن نوسانات بالقوه قیمت در دوره‌های افزایش نوسانات بازار است.
5. سیگنال های شاخص فنی: ماشه ها را می توان همراه با نشانگرهای فنی استفاده کرد. به عنوان مثال، زمانی که شاخص قدرت نسبی (RSI) به سطوح بیش از حد خرید بالای 70 می‌رسد، یک معامله‌گر ممکن است یک ماشه را برای فروش سهام تنظیم کند. این ماشه به طور خودکار معامله را بر اساس سیگنال اندیکاتور اجرا می‌کند و به طور بالقوه از یک برگشت احتمالی قیمت بهره می‌برد.
اینها تنها چند نمونه از نحوه اجرای استراتژی های معاملاتی فعال در سناریوهای معاملاتی واقعی هستند. معامله گران از محرک ها برای خودکارسازی استراتژی های خود و بهره گیری از شرایط یا سیگنال های خاص بازار استفاده می کنند. با تنظیم تریگرها، معامله گران می توانند معاملات را بر اساس شرایط و استراتژی های از پیش تعریف شده به طور موثرتر و عینی تر انجام دهند.
آینده محرک های معاملاتی
با ادامه پیشرفت فناوری، محرک های معاملاتی احتمالا پیچیده تر و قابل تنظیم تر می شوند. هوش مصنوعی و الگوریتم‌های یادگیری ماشینی می‌توانند با ترکیب حجم وسیعی از داده‌ها و شناسایی الگوهای پیچیده، عملکرد راه‌اندازی را افزایش دهند. این تحول ممکن است به بهبود استراتژی های معاملاتی و مدیریت ریسک بهتر در آینده منجر شود.
نتیجه گیری
محرک ها در معاملات ابزار قدرتمندی هستند که معامله گران را قادر می سازند تا استراتژی های خود را خودکار کرده و از فرصت های بازار سرمایه گذاری کنند. با تنظیم شرایط از پیش تعریف شده، معامله گران می توانند معاملات را به صورت خودکار انجام دهند و تلاش های دستی و سوگیری های احساسی را کاهش دهند. با این حال، اجرای محرک ها با احتیاط، نظارت منظم بر عملکرد آنها و انطباق آنها با پویایی بازار در حال تغییر بسیار مهم است.
سوالات متداول
1. آیا می توان تریگرها را پس از اجرا تنظیم یا تغییر داد؟
بله، تریگرها را می توان پس از اجرا تنظیم یا اصلاح کرد. معامله گران باید به طور منظم شرایط محرک خود را بررسی و به روز کنند تا با تغییر شرایط بازار یا استراتژی های معاملاتی در حال تحول هماهنگ شوند.
2. آیا تریگرها فقط برای بازارهای معاملاتی خاص قابل اجرا هستند؟
خیر، محرک ها را می توان در بازارهای معاملاتی مختلف از جمله سهام، کالاها، فارکس و ارزهای دیجیتال اعمال کرد. اصول تریگرها بدون توجه به بازاری که معامله می شود یکسان است.
3. آیا دانش برنامه نویسی برای اجرای محرک ها ضروری است؟
دانش برنامه نویسی اولیه می تواند هنگام پیاده سازی تریگرها مفید باشد، به خصوص اگر شرایط سفارشی نیاز به کدگذاری داشته باشند. با این حال، بسیاری از پلتفرم‌های معاملاتی رابط‌های کاربرپسندی را ارائه می‌کنند که به معامله‌گران اجازه می‌دهد تا بدون مهارت برنامه‌نویسی گسترده، محرک‌ها را تنظیم کنند.
4. آیا محرک ها می توانند به به حداقل رساندن تصمیمات تجاری هیجانی کمک کنند؟
بله، محرک ها می توانند با اجرای معاملات بر اساس شرایط از پیش تعریف شده و نه قضاوت ذهنی، به به حداقل رساندن تصمیمات تجاری هیجانی کمک کنند. این تأثیر احساسات را کاهش می دهد و نظم و انضباط معاملاتی را افزایش می دهد.
5. چند روش جایگزین برای محرک ها در معاملات چیست؟
روش‌های جایگزین برای محرک‌ها در معاملات عبارتند از تجارت دستی، که در آن معاملات بر اساس تجزیه و تحلیل و قضاوت در زمان واقعی انجام می‌شوند، یا معاملات مبتنی بر سیگنال، که در آن معامله‌گران برای شروع معاملات به سیگنال‌ها یا توصیه‌های خارجی تکیه می‌کنند.
در نتیجه، تریگرها با خودکار کردن اجرای معاملات بر اساس شرایط از پیش تعریف شده، نقش حیاتی در معاملات دارند. معامله گران با استفاده از محرک ها می توانند کارایی را افزایش دهند، سوگیری های احساسی را حذف کنند و از فرصت های بازار سرمایه گذاری کنند. با این حال،
درک خطرات و محدودیت های مرتبط با محرک ها و به کارگیری بهترین شیوه ها برای اطمینان از اثربخشی آنها بسیار مهم است. با پیشرفت فناوری، آینده معاملات فرصت‌های هیجان‌انگیزی را به همراه خواهد داشت و معامله‌گران را با اتوماسیون پیشرفته و توانایی‌های تصمیم‌گیری بهبودیافته توانمند می‌سازد.
